Lockheed P-80 Shooting Star, Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri (USAAF) tarafından operasyonel olarak kullanılan ilk jet avcı uçağıydı.1 . 1943 yılında Lockheed tarafından dizayn edilip üretilen P-80, dizayn sürecinden sadece 143 gün sonra göklerle buluşmuştur. 2. Dünya Savaşının bitimine yakın bir süreçte, 2 adet ön üretim modeli İtalya'da görev almıştır. Düz kanatlarla dizayn edilen F-80 tipi uçak, Amerikan Hava Kuvvetleri altında Kore'de geniş çaplı muharebelerde görev almıştır.
Amerika'nın ilk başarılı turbojet savaş uçağı olarak tarihe geçen P-80, Amerikan Hava Kuvvetlerinde jet çağının başlamasına öncülük yapmıştır ancak ok açılı kanatlara sahip transonik MiG-15'in ortaya çıkmasıyla hava üstünlüğü görevini yine transonik olan F-86 Sabre'a bırakmıştır. Aynı uçak gövdesini kullanan ve önleme görevine sahip F-94 Starfire, Kore Savaşı süresince görevlerde kullanılmıştır. Tasarım olarak çok benzer olan T-33 Shooting Star eğitim uçağı, ABD Hava Kuvvetleri ve Donanmasında 1980'lere kadar hizmette kaldı ve son NT-33 varyantı Nisan 1997'ye kadar emekli olmadı. F-80'in kendisi uzun süredir aktif hizmetten emekli olmasına rağmen, birçok T-33 hala yabancı hava kuvvetlerinde askeri bir rol oynamaktadır.
Maliyetler 1947 Amerikan Doları üzerinden gösterilmektedir.
| P-80A | FP-80A (RF-80A) | P-80B | F-80C/TF-80C | |
|---|---|---|---|---|
| Gövde | $75,967 | $62,050 | ||
| Motor | $21,584 | $21,192 | ||
| Elektronik | $4,195 | $5,536 | ||
| Silahlar | $3,715 | $4,678 | ||
| Mühimmat | $2,335 | |||
| Toplam Maliyet | $110,000 | $107,796 | $95,000 | $93,456 |
Bu kabaca 2018 yılında 1,238,644 Amerikan Doları etmektedir.
Brezilya
33 adet F-80C 1958 itibarıyla teslim edilmiş, 1973'de hizmetten
çıkarılmıştır.
Şili
Yaklaşık 30 adet F-80C 1958'de teslim edilmiş, 1974'de hizmetten
çıkarılmıştır..
Kolombiya
16 adet F-80C 1958 itibarıyla teslim edilmiş, 1966'da hizmetten
çıkarılmıştır.
Ekvador
16 adet F-80C 1957 ile 1960 arasında teslim edilmiş, 6 tanesi Amerika
Birleşik Devletleri'ne geri verilmiştir.
Peru
16 adet F-80C 1958 itibarıyla teslim edilmiş,1973'e kadar
kullanışmıştır.
Amerika Birleşik Devletleri
Uruguay
En az 18 adet F-80C 1958'de teslim edilmiş, 1972'de kullanımdan
çekilmiştir.2
C<small>d</small> değeri: 0.0134
Ön alan: 32 sq ft (3.0 m<sup>2</sup>)
Güç kaynağı: 1 × Allison J33-A-35 centrifugal compressor turbojet, 4,600 lbf (20 kN) kuru itme
5,400 lbf (24 kN) sıvı enjeksiyon ile4
<span style="font-size: 120%;">Performans</span>
Maksimum hız: 594 mph (956 km/h, 516 kn) at sea level
Maksimum hız (Mach): Mach 0.76
Seyir hızı: 439 mph (707 km/h, 381 kn)
Menzil: 825 mi (1,328 km, 717 nmi)
Maksimum menzil: 1,380 mi (2,220 km, 1,200 nmi)
Maksimum irtifa: 46,800 ft (14,300 m)
Tırmanma hızı: 6,870 ft/min (34.9 m/s)
Zamana göre ulaşılan yükseklik: 20,000 ft (6,100 m) in 5 minutes 30 seconds
Taşıma-sürükleme Oranı: 17.7
Kanat yükü: 51.3 lb/sq ft (250 kg/m<sup>2</sup>)
İtki/Ağırlık: 0.364
0.435 sıvı enjeksiyon ile.
<span style="font-size: 120%;">Silahlar ve Mühimmatlar</span>
Orijinal kaynak: lockheed p-80 shooting star. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
Green and Swanborough 2001, p. 345. ↩
Andrade 1982, p. 263. ↩
<cite class="citation web cs1" id="CITEREFLednicer">Lednicer, David. "The Incomplete Guide to Airfoil Usage". m-selig.ae.illinois.edu<span class="reference-accessdate">. Retrieved <span class="nowrap">16 April</span> 2019</span>.</cite><templatestyles src="Module:Citation/CS1/styles.css"></templatestyles> ↩
Roux 2007, p. 213. ↩
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page